Als haartransplantatie overweegt, probeer je het tij te keren. Het is verzet tegen jouw veroudering. Je ziet jezelf in de spiegel en kijkt in de ogen van een 40+ man met rimpels die kaal begint te worden. Die oude man in het spiegelbeeld past helemaal niet bij het jeugdige beeld dat je van jezelf hebt, je zelfbeeld. Dus probeer je het tij te keren met behulp van cosmetische ingrepen. Maar word je daar ook gelukkig van? Deze week schrijf ik over hoe midlife mannen zich jonger en gelukkiger proberen te voelen. Als 40+ man komen de rimpels en begin je wellicht kaal te worden. In het gevecht voor behoud van een jong uiterlijk, kun je proberen het tij te keren met behulp van cosmetische ingrepen. Bijvoorbeeld met botox of door middel van haartransplantatie. Maar word je daar ook gelukkig van?

HAARDOSSIER: ‘ALLES WAT JE MOET WETEN OVER HAARUITVAL, OVERBEHARING EN GROOMING’. IK PIKTE HET WOORD ‘HAARUITVAL’ ER UIT.

Van de week vond ik op de eetkamertafel een opengeslagen Metro-krant. Het was de uitgave van 12 januari die mijn vriend mee naar huis had genomen. In een van de artikelen had hij een foto van een man had gezien met een kapsel dat hij ook wil hebben. De man op de foto is een sexy dertiger die geknipt wordt. Hij heeft een volle bos donker haar, mooie donkere en scherp afgetekende wenkbrauwen en een baardje. Een echte knapperd.

Mijn vriend – die vijfendertig is – heeft zijn haren een tijd geleden afgeschoren. Dat heeft hij op mijn verzoek gedaan, want ik vind mannen met afgeschoren haren erg sexy. Het staat mijn vriend ook erg goed. Wat ik het meest sexy aan zijn geschoren kop vind, is dat ik zijn haarlijn altijd heel goed kan zien. Hij heeft duidelijk veel haar op zijn hoofd, maar dan afgeschoren. Erg sexy. Nu vindt hij dat het weer tijd is voor een ander kapsel. Hij laat zijn haren weer groeien, en dat zal mijn vriend ook goed staan.

Terug naar de opengeslagen Metro-krant. De kop van het paginagrote artikel is ‘Haardossier man’. Naast de foto met de sexy-man-met-baard viel me wat anders op in het artikel. De ondertitel van het artikel is: ‘Alles wat je moet weten over haaruitval, overbeharing en grooming’. Ik pikte het woord ‘haaruitval’ er uit. Terwijl de eerste helft van het artikel gaat over overbeharing, gaat het tweede deel over haaruitval en kaalheid. Lotions en pillen helpen daartegen bij sommige mannen.

De onderste helft van de pagina wordt ingenomen door een grote advertentie van het Hair Science Institute. Op de foto kijkt een erg sexy man van ongeveer dertig jaar me indringend aan. Hij is – denk ik – Noord-Afrikaans of misschien een latino. In ieder geval heeft hij een getrimd baardje, mooie donkere ogen en ook donkere scherpe wenkbrauwen. Hij heeft een kort kapsel, maar je kan ook zijn teruglopende haarlijn zien. Al met al is dit gewoon een mooie gast.

De meeste mannen zouden erg blij zijn om er zo uit te zien. Toch schijnt de man in de advertentie een probleem te hebben, want de kop van de advertentie luidt: ‘Ik wil van die inhammen af.’ De adverteerder lijkt te zeggen dat je als man dan wel mooi en knap mag zijn, maar dat inhammen op je hoofd echt niet kunnen. Het Hair Science Institute biedt dan ook de oplossing middels stamceltransplantatie van haar. Het is natuurlijk maar een advertentie, toch heeft Metro er – toeval of niet – een artikel in de rechterkolom bijgeplaatst waarin de verschillende haartransplantatietechnieken met elkaar worden vergeleken. Interessant!

MIJN GESCHOREN KOP STAAT ME GOED

Mijn haarlijn begon zich terug te trekken toen ik vijfentwintig was. Ik liet mijn haren – die donkerbruin en licht krullend zijn – steeds korter knippen. Dat ging zo door tot tien jaar geleden. Ik was toen zevenendertig. Na aandringen van mijn kapper – die het zonde vond dat ik elke maand dertig euro betaalde voor het knippen zo weinig haar – heb ik besloten de trimmer op standje nul over mijn hoofd te halen. Sindsdien heb ik een geschoren kop. Dat wil zeggen: Ik scheer twee keer per week met de trimmer de haren van mijn hoofd.

Ik heb niet zo’n glad geschoren, glimmend hoofd, want bij mij zie je altijd stoppels. Mijn hoofd heeft een grijze gloed. Meestal ben ik daar best wel tevreden mee. Al jaren heb ik geen kapperskosten meer – hoewel ik naar de kapper gaan altijd erg plezierig vond – en ik ben ’s-ochtends lekker snel klaar. Mijn geschoren kop staat me goed.

Echter, nadat ik een tijdje met mijn kaal geschoren hoofd had rondgelopen, en mezelf terug zag op foto’s, vond ik steeds vaker dat ik een blotebillengezicht had. Er miste iets aan mijn look. De oplossing was simpel. Ik liet mijn snor en baard groeien. Na een week had ik resultaat. Maar behalve een goeie snor, heb ik jammer genoeg geen volle baard. Ik mis een stukje bakkebaard, en op mijn wangen zitten plekken waar ik nauwelijks baardgroei heb.

Toen zo’n vier jaar geleden de hipsterbaardrage begon wist ik dat ik nooit zo’n mooie volle Tsaar Nicolaas baard zou kunnen hebben. Jammer, want ik denk dat zo’n volle baard mij wel gestaan had. Goed geknipte volle baarden maken mannen erg sexy, vind ik. Zo’n effect had ik ook graag op mezelf afgeroepen. Jammer genoeg blijft mijn baardje steken bij een redelijk kort getrimd instapmodelletje. Maar volgens het Metro-artikel worden baarden steeds korter en maakt de snor maakt een comeback. Het is een van de trends van 2016.

Ik prees mezelf gelukkig dat ik eindelijk weer eens zou voldoen aan een trend. Maar goed. Het artikel had ik uitgelezen, dus legde ik de Metro bij het oudpapier – terwijl ik vergat dat mijn vriend die foto nog nodig had – en ging over tot de orde van de dag. Tenminste, dat dacht ik.

DIE VRIEND VAN DEED EEN HAARTRANSPLANTATIE: HIJ ZAG ER TEN MINSTE TIEN JAAR JONGER UIT

Dezelfde avond dat ik het ‘haardossier’ in de Metro had gelezen, belde een vriend van me. Hij wilde even bijpraten en meldde dat hij spannend nieuws voor me had. “Ik heb haartransplantatie laten doen. Ik heb weer een volle kop met haar!” Die vriend – ook een 40+ homo – is net als ik, al jaren lang hartstikke kaal. Ik antwoordde: “Mooi verhaal, maar ik wil harde bewijzen zien.” Prompt kreeg ik een paar selfies per WhatsApp doorgestuurd.

En ja hoor: Zijn hoofd zat vol met korte stekelhaartjes. De haartransplantatie was gelukt. Daar waar hij altijd een glimmende kale kop had gehad, was zijn hoofd door de vele millimeters korte haarstekels dof en grijs geworden. Het leek net of hij kort tevoren een volle kruin met haren had gemillimeterd. Dat zag er goed uit. En ook sexy. Hij zag er op die selfies ook nog eens ten minste tien jaar jonger uit. Wow! Ik was onder de indruk.

Ons telefoongesprek was voorbij en ik zat na te denken over haartransplantatie. Hmm…. Hij heeft het echt gedaan, en het ziet er verdomd goed uit! En ik? Het feit dat ik mijn haren af moest scheren irriteert me nog steeds. Al meer dan tien jaar is dit een kleine veenbrand in mijn zelfbeeld. Af en toe laait de onzekerheid over mijn kale hoofd op, en ook mijn drang om daar iets aan te doen. Snel viste ik de Metro met het haardossier en de haartransplantatie uit de oudpapier-bak en heb het artikel en de advertentie nogmaals doorgelezen. Deze keer grondig. Al lezende raakte ik enthousiast over deze remedie tegen mijn terugtrekkende haarlijn, diepe inhammen en mijn ‘gedwongen’ geschoren hoofd.

Natuurlijk wist ik al lang dat haartransplantatie bestond. Ik had het ook wel eens eerder onderzocht en heb jaren geleden zelfs een brochure opgevraagd. Hoewel ik geïntrigeerd was, besloot ik om allerlei redenen dat haartransplantatie toch niet my cup of tea was. Ten eerste vond ik dat het allemaal erg prijzig was. Ik had daar toen absoluut geen geld voor (over). Bovendien zag ik op tegen het litteken op mijn achterhoofd dat ik er aan over zou houden. Je weet dat ik mijn haren graag millimeter, dus als ik dan mijn hoofd weer eens op standje nul zou trimmen, dan zou dat grote litteken op mijn achterhoofd zichtbaar zijn.

Mannen met zo’n litteken heb ik regelmatig gezien. Ik vond het altijd een beetje sneu. Dan doe je zo’n haartransplantatie, maar blijkbaar levert het niets op en scheer je je haren weer af. Alleen heb je nu wel een groot litteken op je achterhoofd. Ook keurde ik cosmetische ingrepen eigenlijk af. Van huis uit heb ik geleerd dat je nooit in gezond weefsel moet gaan snijden, zonder dat daar een medische noodzaak voor is. IJdelheid is nooit een medische noodzaak. Om al deze redenen besloot ik destijds dat haartransplantatie niet voor mij iets was. Ik vond het meer een Gerard Joling-ding. Hij was het boegbeeld van Hair Fusion of zo iets. Maar wat ook meespeelde: Ik kende niemand die haartransplantatie had laten doen en er ook nog erg tevreden over was.

Die vriend van me heeft deze cosmetische ingreep gewoon gedaan. Hij zegt altijd: “Als me iets niet aan staat of als ik iets wil, dan doe ik er wat aan.” Bij hem zijn dat geen loze woorden. Hij heeft zijn hele leven zo vormgegeven. Het is een man die zijn doelen bereikt. En met stijl. Op die selfies zag hij er goed, jonger en sexy uit.

Ik wilde meer wilde weten en ben op de website van het Hair Science Institute naar meer informatie gaan zoeken. En ja hoor… wie vond ik daar? Gerard Joling! Hij is nog steeds – of weer – het boegbeeld van haartransplantatie. En waarom ook niet? Gerard is ook een 40+ homo die zijn kaalheid resoluut ter hand heeft genomen. Nu loopt hij trots rond met een volle bos met haar op zijn kop. Maar om dat te bereiken moet je een flinke operatie aan je hoofd ondergaan.

Haartransplantatie is niet ingrijpend, in de zin van heel veel pijn en bloed et cetera, maar het duurt vooral lang. Die vriend van me vertelde dat hij een hele dag in de operatiestoel had gelegen terwijl twee specialisten de haren in zijn hoofd implanteerden. Verder las ik op de website dat het instituut ook baarden voller kan maken. En als klapper op de vuurpijl las ik dat ze ook wenkbrauwen verbeteren.

Wow! Dus naast mijn hoofdhaarprobleem fixen, heeft het instituut ook een oplossing voor andere pijnpunten van me: Mijn wat magere baardje, en ook mijn lichte, onscherpe wenkbrauwen. Ik kan er dus net zo uit gaan zien als die Noord-Afrikaan in de advertentie. Een sexy donkere blik, maar dan met mijn blauwgroene ogen. Ik begon echt enthousiast te worden. Dus ben ik de prijslijst gaan checken. Daar schrok ik wel van. Een ingreep op je hoofd of baard kost al gauw een paar duizend euro. In mijn geval – stamceltransplantatie voor mijn hoofd, baard en wenkbrauwen – kan opgeteld al gauw oplopen tot tienduizend euro. Oei, dat is veel geld. Maar goed, daar krijg je dan ook wat voor. Weg oud zeer! Weg die gedwongen kaalheid! Welkom terug haar op mijn hoofd. En welkom voor de eerste keer: Volle baard, mooie scherpe wenkbrauwen en sexy Mediterrane look.

GAAT HET HIER OM ER GEWOON JONGER UIT TE ZIEN, OF VERLANG IK NAAR DE PERSOON DIE TIEN TOT VIJFTIEN JAAR GELEDEN WAS?

Zo ben ik aan het nadenken over mijn wat mijn eerste cosmetische ingreep zou kunnen zijn. Ik moet van mezelf maar eens een afspraak gaan maken bij het Hair Science Instituut, want misschien kan ik korting bedingen. Ik ben immers niet helemaal kaal en heb een baardje en wenkbrauwen. Misschien zijn die paar duizend euro dan toch een goede investering. Maar terwijl ik mezelf ervan aan het overtuigen ben dat dit iets is wat ik moet doen, vraag me ook af waarom ik dit überhaupt zou willen? Waarom wil ik meer haar op mijn hoofd, een vollere baard of van die mooie Mediterrane wenkbrauwen? Cosmetische ingrepen zijn de laatste jaren redelijk gangbaar geworden en geaccepteerd. Veel mensen begrijpen je als je definitief van overtollig vet af wilt en voor liposuctie gaat. De meeste mensen van mijn leeftijd en ouder, willen er wel jonger en aantrekkelijker uitzien. Dat is dan ook het hoofddoel bij soort ingrepen.

Omdat je lichaam ouder wordt en ook je looks veranderen, begin jij wellicht ook na te denken over plastische chirurgie. Je wilt misschien je rimpels kleiner laten maken of helemaal laten verdwijnen, of je verft je grijze haren. Het zijn allemaal symptomen die bij het ouder worden horen. Het zijn typische midlife-symptomen. Op zichzelf is er niets mis mee, zo lang je maar wel beseft dat je aan het vechten bent tegen jouw veroudering. Als je geluk hebt kun je na een hele dosis cosmetische ingrepen er weer jonger, en misschien zelfs een tiental jaar jonger uit zien. De hamvraag is echter of er jonger uit zien, je ook een gelukkiger mens maakt. Maar dat kun je ook bereiken door regelmatig te sporten, op je gewicht en eten te letten, vrienden op te zoeken en uit te gaan en met elkaar een leuke tijd te hebben. Uiteindelijk moet iedereen zich neerleggen bij het feit dat ouder worden gewoon bij het leven hoort. Het gaat er om of gelukkig bent, en niet alleen of je er goed uit ziet. De Amerikaanse experts of het gebied van homo’s en midlife – Harold Kooden en Rik Isensee – schrijven beiden over het afscheid dat mensen van middelbare leeftijd moeten nemen van hun jeugdige zelfbeeld. Het is een van de taken die je in je midlife moet voltooien om een gelukkig ouder persoon te worden. Als je krampachtig vasthoudt aan je jeugdige zelfbeeld zal het moeilijk zijn om een gelukkig persoon van middelbare leeftijd te worden.

Maar dat houdt dan in dat je de veroudering maar zijn gang moet laten gaan? Natuurlijk niet. Je lichaam – en uiterlijk – hebben onderhoud nodig. Onderhoud kan veel vormen aannemen. Goed eten, goed slapen, genoeg bewegen, geen stress et cetera, dragen allemaal bij aan een zo gezond mogelijk leven. Maar wat is er dan mis met kleren van jongemannen dragen, antirimpelcrème opsmeren, grijze haren verven, botox of cosmetische ingrepen laten doen? Die dienen allemaal hetzelfde doel: De veroudering tegengaan. Er jonger uit willen zien…

BEWEEG JEZELF GELUKKIG

Zal ik de stoute schoenen dan maar aantrekken en gaan doen wat ik al een hele lange tijd heb gewild: Een hoofd vol met haar en een volle baard? Of moet ik gewoon mezelf accepteren zoals het is: Geschoren kop en getrimd baardje? Mijn vriend vind het allemaal prima. Hij vind me nu erg sexy zoals ik ben, maar met een vollere baard ook. En die kale kop? Ik denk dat hij zich niet eens een voorstelling kan maken hoe ik er uit ga zien met een bos haar op mijn hoofd. Ik zelf eigenlijk ook niet. Dit zou mijn eerste cosmetische ingreep zijn. Misschien raak ik verslaafd aan plastische chirurgie. Ik ken wel paar mensen die veel hebben laten doen. Want naast haren transplanteren weet ik nog wel een paar andere pijnpuntjes die ik daarna zou willen veranderen. Zou ik er dan weer uit zien als vijfendertig: Jong en gelukkig? Of ben ik dan gewoon een 40+ man die heel hard probeert jong te blijven en zijn jeugdige zelfbeeld maar niet kwijt wil raken? Ik weet het niet. Ik ben blijkbaar nog steeds aan het twijfelen, maar sla de Metro-krant dicht.

Tot mijn verbazing staat op de andere kant een groot artikel met de kop: ‘Beweeg jezelf gelukkig’. In dit artikel lees ik hoe je als sportende man de hormonen endorfine en testosteron aanmaakt. Hierdoor krijg je een gelukkig en energiek gevoel. Regelmatige sporters maken veel van deze hormonen aan. Bovendien word je van sporten ook nog eens gezond. Vaak sporten doe ik al jaren met veel plezier. En zie, ik denk dat ik mijn antwoord heb gevonden.

Ik ben benieuwd wat jij vindt. Dus like en volg mijn blog. Laat vooral van je horen door een reactie te plaatsen. Je kunt ook de anonieme online enquête over homo’s en midlife in te vullen (in ongeveer 15-20 minuten).